Rehabilitacja w wodzie

Rehabilitacja w wodzie polega na czynnym uczestniczeniu pacjenta w ćwiczeniach. Pozwala uniknąć w dużym stopniu obciążenia uszkodzonej części ciała, poprzez pozorne zmniejszenie jego masy. Dzięki aquaterapii można polepszyć elastykę mięśni, szybkość, koordynację, a także wzmocnić swoje ciało. Aquaterapia zapewnia poprawę, krążenia, ruchomości stawów, wpływa na zmniejszenie ciśnienia. Rehabilitacja w wodzie angażuje wiele grup mięśniowych, poprawia siłę mięśniową poprzez pokonywanie oporu, który stawia ćwiczącemu woda. Dzięki temu pacjentowi wzrasta wydolność fizyczna. Podczas redukowania obciążenia pacjent odczuwa zmniejszenie bólu w dysfunkcji, a także dyskomfortu związanego z ruchem.

Aquaterapia przeznaczona jest zarówno dla dzieci jak i dorosłych, dla osób mających kontuzje, a także urazy, problemy ortopedyczne czy uszkodzenia mięśni. Przydatna jest także przy ograniczeniach ruchomości, nieprawidłowym napięciu mięśniowym – w przypadkach neurologicznych.

Rehabilitacja w wodzie odbywa się na głębokim oraz na płytkim basenie. Na basenie głębokim rehabilitacja w wodzie polega głównie na bieganiu w niej, czyli DWR – deep water runnig. Metoda ta jest skuteczna, ponieważ wspomaga uelastycznianie mięśni, zwiększa ich wydolność, zakresy ruchomości. Dzięki temu pacjent pracuje nad utrzymaniem swojego ciała w dobrym układzie krążenia. Podczas tych ćwiczeń pacjent może być wspomagany przez pas wypornościowy, który mimo wyporności wody będzie go jeszcze bardziej utrzymywać na wodzie. Podczas rehabilitacji w basenie głębokim pacjent również pływa z deską do stylów pływackich, wykonuje ćw. z pracą mięśni brzucha w miejscu – utrzymując się na powierzchni wody. Aquaterapia na płytkim basenie jest późniejszym etapem rehabilitacji po urazach ortopedycznych, gdyż pacjent obciąża swoje ciało już w większym stopniu. W basenie wykonuje się ćwiczenia stabilizacyjne, wzmacniające. Pacjent ma wdrażane ćwiczenia od statycznych, delikatnych, po dynamiczne, skoczne. Do obu miejsc basenowych terapeuta dokłada w miarę możliwości pacjenta rekwizyty, obciążenia. W głębokim basenie mogą to być płetwy, deski, piłki, makarony, które utrudniają wykonywanie ćwiczeń. Natomiast w płytkim basenie podczas postępów rehabilitacyjnych można dołożyć ciężarki, piłki, itp.

Aby rozpocząć rehabilitację w wodzie, pacjent nie musi posiadać umiejętności pływackich. Ćwiczenia są tak dostosowane, by uczestnik czuł się bezpiecznie i mógł wykonać dane zadania. Istnieje możliwość skorzystania z pasa wypornościowego, który będzie unosić ćwiczącego na powierzchni wody. Aquaterapia w przypadkach ortopedycznych zaczyna się w głębokim basenie ze względu na jego większą wyporność, w momencie osiągania postępów, gdy pacjent jest już w lepszej kondycji, ćwiczenia przenoszone są do basenu płytkiego. W przypadku osób w stanach neurologicznych, rehabilitacja częściej odbywa się w basenie płytkim, ze względu na ciepłą wodę, która się w nim znajduje.