Choroba Osgooda-Schlattera, znana również jako choroba Osgooda-Schlattera-Königa, to stan chorobowy, który występuje u młodych osób w okresie wzrostu, najczęściej u dzieci i młodzieży w wieku od 9 do 16 lat. Choroba Osgooda-Schlattera charakteryzuje się bólem i obrzękiem w obszarze guza nad kolanem (guz Osgooda-Schlattera), który jest miejscem przyczepu ścięgna prostowników uda na kości piszczelowej.
Przyczyną choroby Osgooda-Schlattera jest nadmierny stres i przeciążenie ścięgna prostowników uda, które przyczepiają się do guza nad kolanem. W okresie wzrostu kości, struktury te mogą wywoływać podrażnienie i mikrourazy w miejscu przyczepu, prowadząc do objawów bólu i obrzęku.
Objawy choroby Osgooda-Schlattera mogą obejmować:
- Ból nad kolanem, który nasila się podczas aktywności fizycznej, zwłaszcza podczas biegu, skoków lub zginania nogi w stawie kolanowym.
- Obrzęk i zaczerwienienie w okolicy guza nad kolanem.
- Trudności w zginaniu nogi w stawie kolanowym.
- Możliwe jest również wyczuwanie guza lub zgrubienia w miejscu przyczepu ścięgna.
Choroba Osgooda-Schlattera jest zazwyczaj samolimitującym się stanem, co oznacza, że ustępuje w miarę rozwoju i wzrostu kości u młodych pacjentów. Jednak do czasu ustąpienia objawów można podjąć pewne działania mające na celu złagodzenie bólu i poprawę komfortu:
- Odpoczynek: Ważne jest, aby unikać aktywności fizycznych, które nasilają objawy, a także dawać czas ciału na regenerację.
- Lód: Stosowanie lodu na obrzęk może pomóc w złagodzeniu objawów.
- Leki przeciwbólowe: Leki przeciwbólowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które można stosować doustnie lub miejscowo w formie maści, mogą pomóc w łagodzeniu bólu i redukcji stanu zapalnego.
- Fizjoterapia: Specjalista fizjoterapeuta może pomóc w wzmocnieniu mięśni i ścięgien wokół stawu kolanowego oraz w poprawie biomechaniki ruchu.
W większości przypadków choroba Osgooda-Schlattera ustępuje po zakończeniu wzrostu kości, a guz nad kolanem przestaje być problemem. Jeśli jednak objawy są bardzo dokuczliwe lub utrzymują się po zakończeniu wzrostu, może być konieczna konsultacja z lekarzem ortopedą w celu dalszej oceny i zarządzania.